Exploring the relationship between high school students' willingness to communicate and their self-efficacy perceptions in Turkish efl context

Abstract

Bu çalışmada lise öğrencilerinin İngilizce kullanarak iletişim kurma konusundaki istekliliklerinin, özyeterlik algılarının ve bu iki kavram arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmacı ayrıca katılımcıların kendilerini iletişim kurmaya istekli ve/veya isteksiz olarak algılamasının veİngilizce'de yeterli ve/veya yetersiz olarak algılamasının altındaki sebepleri keşfetmeyi amaçlamıştır. Bu amaçla 297 erkek ve 272 kadın araştırmaya katılmışlardır.Veri toplama aracı olarak İngilizce Özyeterlik Ölçeği, İletişime İsteklilik Ölçeği ve görüşme yöntemi kullanılmıştır. Katılımcıların iletişime isteklilik ve özyeterlik düzeylerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı istatistikler, yüzdelikler ve ortalamalar kullanılmıştır. Katılımcıların iletişime isteklilik ve özyeterlik seviyeleri arasındaki ilişkiyi belirlemek için Pearsonr Korelasyon Testi kullanılmıştır. Nitel veri analizinde içerik analiz tekniklerinden faydalanılmıştır. Sonuçlar katılımcıların bir dereceye kadar iletişim kurmaya istekli olduklarını ortaya çıkarmıştır (m=49,79). Ayrıca katılımcılar İngilizceye dair düşük bir özyeterlik algısına sahiptir (m=2,50). Katılımcıların İngilizce iletişime isteklilik ve özyeterlik algıları arasında önemli ve orta derecede bir korelasyon vardır (r=,426; p<,01). Nitel bulgular söz konusu olduğunda ise; katılımcılar İngilizce iletişime istekli veya isteksiz olmalarında sorumlu tuttukları farklı sebepler belirtmişlerdir. Bunların arasında İngilizceye karşı olumlu tutum ve farklı kültürlere ilgi katılımcıların İngilizce konuşmaya istekli olmalarında en çok belirtilen güdülerdir. Diğer yandan, hata yapma korkusu veya tedirgin olmak gibi duyuşsal kaygılar katılımcıların en çok bahsettiği isteksizlik sebepleridir. Söz konusu katılımcıların İngilizce yetersizlik algıları olunca, dilbilgisi ve kelime bilgisi eksikliği katılımcıların yetersizliklerine neden olarak gösterdikleri en öne çıkan sebeplerdir.

This research aimed to investigate high school students' willingness to communicate (WTC), their perceived self-efficacy in English and the relationship between these constructs.Theresearcher also aimed to explorethe underlying reasons for the participants' perceptions of themselves as being willing and/or unwilling to communicate and the reasons for the participants' perceptions of themselves as being efficient and/or inefficient in English. The participants (N=569) were 297 males and 272 females. For data collection, Self-Efficacy Scale for English, Willingness to Communicate Scale and interviews were employed. Descriptive statistics, frequencies and means were utilized to indicate participants' levels of WTC and Self-Efficacy. For investigating the relationship between the participants' WTC and Self-Efficacy levels, Pearsonr correlations were employed.Content-analysis techniques were utilized to analyze qualitative data.The results revealed the participants were somewhat willing to communicate (m=49,79). Also, participants had low self-efficacy perceptions of themselves regarding English (m=2,50).Asignificant and moderate correlation was found between participants' WTCand their self-efficacy in English (r=,426; p<,01). Regarding qualitative findings, the participants identified various reasons to account for their willingness or unwillingness to communicate in English.Among these, positive attitude towards English and interest in different cultures were the most commonly stated motives for being eager to talk in English. On the hand, affective concerns of the participants, such as fear of making mistakes or feeling anxious were mentioned as the reasons of unwillingness. As for their perception of inefficacy in English, the participants mostly highlighted the lack of vocabulary and grammar.