Özel gereksinimli kardeşe sahip çocukların ebeveynleşme davranışlarının duygusal ve psikolojik iyi oluşları ile umut düzeyleri üzerine etkisi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2025

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Çağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Ebeveynleşme davranışı, çocukların erken yaşlarda yetişkin rollerini üstlenmelerine neden olmaktadır. Özellikle özel gereksinimli bireylerin bulunduğu aile ortamlarında, çocuklar sadece kardeş değil aynı zamanda bakım veren, duygusal destek sağlayan bir figüre dönüşebilmektedir. Yüklenilen bu yeni roller çocukların iyi oluş düzeylerini ve gelecekten beklentilerini etkileyebilir. Bu araştırmanın amacı özel gereksinimli kardeşi olan çocuklarda ebeveynleşme davranışlarının duygusal ve psikolojik iyi oluş ile umut düzeylerine olan etkilerini incelemektir. Araştırmaya Mersin ili Tarsus ilçesinde ortaokul ve lise düzeyinde eğitim gören, özel gereksinimli kardeşe sahip, 11-18 yaş aralığındaki 385 çocuk katılmıştır. Katılımcılara Demografik Bilgi Formu, Ebeveynleşme Envanteri, Stirling Çocuklar İçin Duygusal ve Psikolojik İyi Oluş Ölçeği, Çocuklarda Umut Ölçeği uygulanmıştır. Veriler SPSS 27 paket programı ile analiz edilmiştir. Verilerin normallik analizi yapılmış ve verilerin normal dağılım gösterdiği belirlenmiştir. Bu sonuca göre analizler parametrik testler aracılığıyla yapılmıştır. Bu doğrultuda bağımsız örneklem t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Pearson korelasyon analizi ve hiyerarşik regresyon analizi uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre ebeveynleşme davranışının algılanan yarar alt boyutu, duygusal ve psikolojik iyi oluş düzeyini anlamlı pozitif yönde etkilemektedir. Çocuklarda umut düzeyi ile duygusal ve psikolojik iyi oluş arasında yüksek düzeyde pozitif ve anlamlı bir ilişki bulunmuştur.
Parentification behaviors lead children to assume adult roles at an early age. Particularly in families with individuals with special needs, children may take on roles not only as siblings but also as caregivers and providers of emotional support. These assumed responsibilities may affect children's well-being and expectations for the future. The aim of this study is to examine the effects of parentification behaviors on emotional and psychological well-being and levels of hope in children who have siblings with special needs. The study sample consisted of 385 children aged between 11 and 18 who attend middle and high schools in the Tarsus district of Mersin, Turkey, and have siblings with special needs. Participants completed a Demographic Information Form, the Parentification Inventory, the Stirling Children’s Emotional and Psychological Well-Being Scale, and the Children’s Hope Scale. Data were analyzed using the SPSS 27 statistical software package. A normality test was conducted, and the data were found to be normally distributed. Based on this, analyses were performed using parametric tests, including the independent samples t-test, one-way ANOVA, Pearson correlation analysis, and hierarchical regression analysis. The findings revealed that the perceived benefit subdimension of parentification behavior had a significant positive effect on emotional and psychological well-being. In addition, a strong, positive, and statistically significant correlation was found between levels of hope and emotional and psychological well-being in children.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

ebeveynleşme, özel gereksinimli birey, umut, duygusal ve psikolojik iyi oluş, emotional and psychological well-being, parentification, individual with special needs, hope

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Ay, N.B. (2025). Özel gereksinimli kardeşe sahip çocukların ebeveynleşme davranışlarının duygusal ve psikolojik iyi oluşları ile umut düzeyleri üzerine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Bölümü Ana Bilim Dalı, Mersin

Koleksiyon