Yazar "Avci, Ufuk Kocatepe" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Association of cancer response styles and alexithymia with posttraumatic growth in breast cancer patients
    (Kare Publ, 2021) Cakmak, Soner; Cincin, Melisa; Avci, Ufuk Kocatepe
    Objective: Breast cancer (BC) is one of the most common types of cancer seen in women. Many studies have been conducted to examine negative changes observed in patients diagnosed with BC. However, the traumatic experience of a cancer diagnosis can also have positive consequences, including post-traumatic growth (PTG), a positive life change that develops following a stressful experience. This study was an investigation of the relationship between PTG seen in female BC patients, cancer response style, and alexithymia, the inability to recognize and express one's emotions. Method: A total of 89 female patients who were diagnosed with BC and receiving treatment were enrolled in the study. The Mental Adjustment to Cancer scale, the Toronto Alexithymia Scale, and the Posttraumatic Growth Inventory (PGTI) were administered to the participants. Pearson correlation and multiple linear regression analyses and structural equation modeling (SEM) were used to assess the relationships between normally distributed variables. Results: There was a significant, positive relationship between the fighting spirit reaction style and the PTGI total score (r=0.49; p<0.001), and a significant, negative relationship between the helplessness-hopelessness reaction style and the PTGI total score (r=-0.46; p<0.001). Multiple regression analyses revealed that education level (years) was associated with PTG (beta=1.13; t[82]=2.31; p=0.02) (F[6, 82=1.47]; p=0.2; R-2 =0.10), and the subfactors of changes in philosophy of life (CPL) (beta=0.59; t[82]=3.28; p=0.002) and changes in self-perception (CSP) (beta=0.54; t[82]=2.21; p=0.03); and the length of time since diagnosis was associated with CPL (beta=3.91; t[82]=2.37; p=0.02). SEM analysis showed that a fighting spirit response style to cancer partially mediated the relationship between alexithymia and PTG (chi(2) [12, n=89]=14.24; p=0.29; chi(2)/df=1.19; root mean square error of approximation [RMSEA]=0.05; comparative fit index [CFI]=0.99; incremental fit index [IFI]=0.99; normed fit index [NFI]=0.93). The other cancer response styles did not have a mediating effect on the relationship between alexithymia and PTG. Conclusion: Alexithymia is an important consideration in BC patients. Promoting a fighting spirit response in BC patients, and particularly alexithymic patients, could contribute to the development of PTG.
  • [ X ]
    Öğe
    Panik Bozuklukta Çocukluk Çağı Travmaları ile Disosiyatif Belirtiler Arasındaki İlişkide Aleksitiminin Aracı Rolü
    (2024) Avci, Ufuk Kocatepe; Çakmak, Soner
    Disosiyatif belirtiler ayrı bir klinik tanı kümesini karşılamaksızın hem klinik olmayan örneklemde hem de birçok psikiyatrik bozuklukta kendini gösterebilmektedir. Bu belirtiler panik bozukluğun klinik seyrini olumsuz etkilemekle birlikte farmakolojik ve psikoterapötik tedavi girişimlerine verilen cevabı güçleştirmektedir. Disosiyatif yaşantıların erken dönem travmalarla olan güçlü ilişkisi ve olumsuz yüklü duygularla maladaptif bir baş etme stratejisi olabileceğinden yola çıkarak bu çalışma panik bozukluk tanılı bireylerde erken dönemde yaşanan travmalarla disosiyatif belirtiler arasındaki ilişkide aleksitiminin aracılık rolünü test etmeyi amaçlamıştır. Bu amaç doğrultusunda çalışmaya bir başka psikiyatrik eş tanısı olmayan panik bozukluk tanısı konulan, 20-50 yaş aralığında (35,71±11,02), 87 bireye (56 kadın, 31 erkek) Demografik Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği, Disosiyatif Yaşantılar Ölçeği ve Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAS-20) uygulanmıştır. Veriler SPSS 21 programı ve PROCESS makro eklentisi kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgular aleksitiminin duyguları tanımada güçlük alt boyutunun cinsel istismar dışındaki tüm çocukluk çağı travmaları alt boyutları ile disosiyatif belirtiler arasındaki ilişkilere aracılık ettiğini göstermiştir. Çalışmanın sonuçları disosiyatif belirtiler deneyimleyen panik bozukluk olgularında erken dönem travmaların ve duyguların işlemlenmesi süreçlerinin göz önünde bulundurulmasının altını çizer niteliktedir.