TEK EBEVEYN ANNELERDE SOSYAL DESTEK ALGISI VE PSİKOLOJİK İYİ OLUŞUN İNCELENMESİ

Abstract

Bu araştırmada tek ebeveyn annelerin sosyal destek algısı ve psikolojik iyi oluşunun incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma Osmaniye ilinde ikamet eden 156 tek ebeveyn anne ile gerçekleştirilmiştir. Katılımcılara basit seçkisiz örnekleme yöntemi ile ulaşılmıştır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Verilerin toplanmasında anket tekniği kullanılmıştır. Araştırma verileri “Sosyal Destek Algısı Ölçeği” ve “Psikolojik İyi Oluş Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Araştırma sonucunda tek ebeveyn annelerin sosyal destek algıları ve psikolojik iyi oluşu orta düzey çıkmıştır. Tek ebeveyn annelerin medeni durumuna göre sosyal destek algısı ve psikolojik iyi oluşu en yüksek olan grup gayri resmi nikahlı katılımcılardan oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan katılımcılarda çocuk sayısı arttıkça sosyal destek algısı ve psikolojik iyi oluş düzeyleri düşmektedir. Çocuklar yaş gruplarına göre analiz edildiğinde en düşük sosyal destek algısı ve psikolojik iyi oluşa sahip olan ebeveynler 5-9 yaş arası çocuğa sahip olan ebeveynler olarak bulunmuştur. Hanedeki kişi sayısı arttıkça sosyal destek algısı ve psikolojik iyi oluş düzeyi azalmıştır. Sosyal destek algısı ve psikolojik iyi oluşu en yüksek olan grup boşanmış olan katılımcılardır. Katılımcıların tek yaşama yıllarına arttıkça sosyal destek algısı ve psikolojik iyi oluşunda da artış olduğu sonucuna ulaşılmıştır.