EFL instructors' perceptions and practices towards intercultural communicative competence in a university context

Abstract

This study investigated Turkish EFL instructors' perceptions and practices of intercultural communicative competence in English language classes. Their cross-cultural experiences and perceptions of intercultural communicative competence (ICC) were examined according to age, gender, undergraduate degree, institutions, and last academic degree. The population of this study, which was conducted in the mixed-methods research model, was composed of 129 EFL instructors working in both state and private universities in Turkey. The data were gathered through a questionnaire and a semi-structured interview. The data analysis from both the questionnaire and the interview indicated that Turkish EFL instructors have moderate and positive perceptions of ICC. In addition, there was statistically significant differences between educators' gender and age and their attitude towards ICC perceptions. However, there was not statistically significant differences in participants' ICC levels with regard to undergraduate degree, institutions, and last academic degree. As gender and age seem to be effective variables in terms of EFL instructors' perceptions and practices of ICC, these results may not be surprising due to participants' demographic backgrounds.

Bu çalışma, üniversite ortamında İngilizce dil sınıflarında Türk, yabancı dil öğretmenlerinin kültürlerarası iletişimsel yeterlilik algılarını ve uygulamalarını araştırmıştır. Kültürlerarası deneyimleri ve kültürlerarası iletişim yeterliliği algıları katılımcıların yaşları, cinsiyetleri, lisans dereceleri, çalıştıkları kurumlar ve son akademik dereceleri göz önünde bulundurularak incelendi. Karma yöntem araştırma modelinde yürütülen bu çalışmanın evrenini Türkiye'de hem devlet hem de vakıf üniversitelerinde görev yapan 129 İngilizce okutmanı oluşturmuştur. Veriler anket ve yarı yapılandırılmış görüşme yoluyla toplanmıştır. Hem anketten hem de görüşmeden elde edilen veri analizi, Türk İngilizce öğretmenlerinin kültürlerarası iletişim yeterliliğine ilişkin orta ve olumlu algılara sahip olduğunu göstermiştir. Ayrıca eğitimcilerin cinsiyet ve yaşları ile kültürlerarası iletişim yeterliliği algılarına yönelik tutumları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Ancak, lisans derecesi, kurumlar ve son akademik dereceleri ile ilgili olarak katılımcıların kültürlerarası iletişim yeterlilik seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar yoktur. Cinsiyet ve yaş, İngilizce öğretmenlerinin kültürlerarası iletişimsel yeterlilik algıları ve uygulamaları açısından etkili değişkenler gibi görünürken, katılımcıların demografik geçmişleri nedeniyle bu sonuçlar şaşırtıcı olmayabilir.