| dc.contributor.author | AKPARLAK, Sena | |
| dc.date.accessioned | 2024-04-30T07:56:42Z | |
| dc.date.available | 2024-04-30T07:56:42Z | |
| dc.date.issued | 2024 | en_US |
| dc.date.submitted | 2024 | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12507/1998 | |
| dc.description.abstract | İş Kanunun 5. Maddesinde yer alan işverenin eşit davranma yükümlülüğü, iş görme
sözleşmelerinden olan iş sözleşmesinin sözleşme özgürlüğü kapsamında sınırlandırıldığı
ve işverene bağımlı çalışan işçinin korunması için öngörülen maddelerdendir. 4857
sayılı İş Yasası ile maddi düzenleme alanı bulan işverenin eşit davranma yükümlülüğü
ve ayrımcılık yasağı kanunumuzda Anayasa ve çeşitli Uluslararası Sözleşmeler ile
desteklenmektedir. Yasal düzenleme her ne kadar işverenin çalışanlar arasında ayrım
yapmasını yasaklamışsa da objektif nedenlerle haklı kılınabilen farklı muameleler eşit
davranma yükümünün ihlali olmayacaktır. Eşit davranma yükümünün ihlali ve bu
durumda iddia edilebilecek ayrımcılık tazminatının şartları da Yargıtay kararları ile
uygulamada karşılaşılmaktadır. | en_US |
| dc.language.iso | tur | en_US |
| dc.publisher | Çağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.title | 4857 SAYILI YASA KAPSAMINDA İŞVERENİN EŞİT DAVRANMA YÜKÜMLÜLÜĞÜ | en_US |
| dc.type | masterThesis | en_US |
| dc.contributor.department | Hukuk Fakültesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
