Sağlık çalışanlarının psikolojik sağlamlıkları, Covid-19 korkuları ve mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Bütün dünya uzun vadede sonuçları bilinmeyen bir salgın sürecinden geçmek-tedir. COVID-19'un ortaya çıkmasıyla beraber dünyada endişe ve korku ortamı oluşmuştur. Salgının fizyolojik boyutta etkilerinin yanı sıra psikolojik boyutta da olumsuz etkileri görülmektedir. Sağlık çalışanlarının ise COVID-19 salgınının fiziksel ve psikolojik boyutlarından en çok etkilenen meslek gruplarından biri olduğu yadsınamaz. Bu çalışmanın amacı sağlık çalışanlarının psikolojik sağlamlık, COVID-19 korkusu ve mesleki tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkinin cinsiyet ve görev türü değişkenleri de dikkate alınarak farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Araştırmanın örneklemi Sağlık Bilimleri Üniversitesi (SBÜ) Adana Şehir Eğitim ve Araştırma Hastanesi ve Seyhan Devlet Hastanesi'nde çalışan 396 sağlık çalışanından oluşmaktadır. Katılımcılara kolay bulunabileni örnekleme yöntemiyle ulaşılmıştır. Katılımcıların 258'i kadın 138'i ise erkektir. Görev dağılımına bakıldığında ise katılımcıların 33'ü doktor, 133'ü hemşire ve 90'ı ise diğer kategorisinde yer alan asistan, diyetisyen, ebe ve sağlık memurlarından oluşmaktadır. Araştırmada kişisel bilgi formu ile birlikte Maslach Tükenmişlik Envanteri, Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği ve COVID-19 Korkusu Ölçeği kullanılmıştır Sonuç olarak sağlık çalışanlarının psikolojik sağlamlıkları ile mesleki tükenmişlik ve Covid-19 korkuları arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Sağlık çalışanlarının cinsiyet değişkenine göre mesleki tükenmişlik ve alt boyutları arasında anlamlı bir fark gözlenmezken COVID-19 korkuları arasında anlamlı bir fark olduğu görülmüştür. Kadınların COVID-19 korku düzeyleri erkeklere göre daha yüksektir. Sağlık çalışanlarının görev türlerine göre mesleki tükenmişlik alt boyutlarından olan duygusal tükenmişlik, doktor ve hemşirelerde diğer kategorisinde yer alan asistan, diyetisyen, ebe ve sağlık memurlarına göre daha yüksek çıkmıştır. Kişisel başarı ve duyarsızlaşma alt boyutlarında ise görev türüne göre farklılaşma olmadığı görülmektedir. Sağlık çalışanlarının görev türüne göre COVID-19 korku düzeylerinin farklılaşmadığı görülmektedir. Bu araştırmanın sonucunda sağlık çalışanlarının COVID-19 korkusu etkilerinin en aza indirilmesi için psikolojik sağlamlığı arttırmaya yönelik psikolojik danışmanlık çalışmaları yapılabilir.

The world has been going through a global pandemic with unforeseeable consequences. The unprecedented outbreak of coronavirus disease, also known as COVID-19, created a climate of fear and anxiety throughout the world. The pandemic not only caused physiological issues but also psychological problems. At this point, it is undeniable that healthcare workers have been hit worst by the physical and mental impact of COVID-19. The aim of this research is to examine the relationship between resilience, the fear of COVID-19 and occupational burnout in terms of gender and task type. This research sample consists of 396 healthcare workers working at Health Sciences University (SBÜ) Adana City Training and Research Hospital and Seyhan Public Hospital. The participants were accessed through convenience sampling. 258 of these participants are female and 138 of them are male. Regarding the distribution of occupations; 33 of the participants are made up of doctors, 133 of them are nurses and 90 of them belong to other occupational groups. Along with personal information form, Maslach Burnout Inventory (MBI), The Brief Resilience Scale (BRS), COVID-19 Anxiety Scale were utilized in this research. In conclusion, it has been observed that there is a positive correlation between the resilience of healthcare workers, occupational burnout and anxiety of COVID-19. While the gender of healthcare workers did not have any significant impact on occupational burnout and its subcategories, it was found that female healthcare workers have much higher anxiety due to COVID-19. Emotional burnout, which is a subcategory of occupational burnout, was found much more common with doctors and nurses compared to healthcare workers in other occupational categories. In terms of personal accomplishment and desensitisation subcategories, no difference was observed between occupations. Similarly, COVID-19 anxiety levels did not differ between the occupations. In conclusion, it is suggested that psychological counselling research aimed at building resilience be conducted so as to mitigate the impacts of the COVID-19 anxiety of healthcare workers.