Üniversite öğrencilerinin üst biliş düzeyleri ve sosyal problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi: Çağ Üniversitesi örneği

Abstract

Bireylerin yaşamına yönelik hayat standartlarını arttıracak önemli becerilerden biri sosyal problem çözmedir. Sosyal problem çözme becerisi yüksek olan bireylerin üst bilişsel faaliyetleri de yüksektir. Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin üst biliş düzeyleri ve sosyal problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Kolayda örnekleme yöntemi ile belirlenen araştırmanın çalışma grubunu, 205'i kadın 151'u erkek olan 356 lisans öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Sosyodemografik Bilgi Formu, Sosyal Problem Çözme Envanteri Kısa Formu (SPÇE-KS) ve Üst biliş Ölçeği-30 (ÜBÖ-30) uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen verilen SPSS 21.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmada katılımcıların üst biliş düzeyleri ve sosyal problem çözme becerileri arasında negatif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Üst biliş alt boyutlarından düşünceleri kontrol ihtiyacının sosyal problem çözme becerilerini açıklamada en yüksek pay sahibi olduğunu söylemek mümkündür. Olumlu inanç boyutu ise bu ilişkide en düşük pay sahibi boyut olarak ortaya çıkmıştır. Analiz sonuçlarında üst bilişsel becerilerin, problem çözme becerilerinin anlamlı bir yordayıcısı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bireylerin bilişsel süreçleri üzerindeki inançlarını içeren; bilişsel süreçlerini izlemesini, değerlendirmesini ve bunu eyleme dönüştürmesini etkileyen üst biliş sistemi üzerinde çalışılması sosyal problemlerin çözümünde önemli bir etkiye sahiptir.

One of the important skills that will increase the living standards for lives of individuals is social problem solving. Metacognition activities are also high in individuals with high social problem solving skills. In this study, it is aimed to determine the relationship between university students' metacognition levels and social problem solving skills. 350 undergraduate students, who were selected with convenience sampling method, participated in the research, 149 of whom were women in 201. Sociodemographic Information Form, Social Problem Solving Inventory Short Form (SPÇE-KS) and Metacognition Scale-30 (ÜBÖ-30) were applied as data collection tools in the study. Data obtained in the study was analyzed using the SPSS 21.0 package program. The study found a negatively significant relationship between the metacognition levels of the participants and social problem solving skills. It is possible to say that the need to control thoughts from the lower dimensions of the metacognition has the highest share in the description of social problem solving skills.The positive faith dimension has emerged as the lowest share in this relationship. The analysis results concluded that the metacognition skills were a significant pain in problem solving skills. Working on metacognition system which affects individuals' monitoring, assessing, and activating their cognitive processes including their beliefs has an important effect on the solution of social problems.