Enstrüman çalan bireyler ile enstrüman çalmayan bireylerin bilişsel esnekliklerinin karşılaştırılması

Abstract

Disiplinli bir şekilde müzik eğitimi almak ve düzenli olarak enstrüman çalmanın bireylerin bilişsel, sosyal ve duygusal gelişimlerine katkıda bulunduğu yapılan çalışmalarla desteklenmektedir. Bu çalışmanın amacı, profesyonel anlamda enstrüman çalabilen konservatuvar müzik bölümü öğrencileriyle enstrüman çalmayan diğer fakülte öğrencilerinin bilişsel esnekliklerinin karşılaştırılması ve enstrüman çalmaya başlama yaşı, ailede enstrüman çalan birilerinin bulunup bulunmaması, günlük ortalama enstrüman çalma süresi gibi çevresel değişkenlerin bilişsel esneklik düzeyiyle ilişkisini incelemektir. Bu kapsamda çalışma için etik kurul onayı alındıktan sonra ilgili üniversitelerden çalışma için gerekli yasal izinler alınmıştır. Çalışma Mersin ve Çukurova Üniversitelerinden yaşları 18-25 arasında değişen 41 konservatuvar ve müzikle ilgili olmayan diğer fakültelerinden de 45 olmak üzere toplamda 86 öğrenci üzerinden yürütülmüştür. Verilerin analizi betimsel istatistik teknikleri ve Shapiro Wilk Testi, normal dağılım gösteren Bağımsız Gruplar için t Testi sonrasında Pearson Koreleasyon Testi ile incelenmiştir. Veriler SPSS 24.0 istatistik paket programı kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen verilerden enstrüman çalabilen konservatuvar öğrencilerinin Bilişsel Esneklik Ölçeği toplam, kontrol ve alternatifler alt boyutları puanları sırasıyla(84,49; 27,12; 57,37), enstrüman çalmayan diğer fakülte öğrencilerinin puanlarından sırasıyla (71,20; 19,33; 51,86) anlamlı derecede daha yüksek olduğu bulunmuştur (p< 0,001). Araştırmada bilişsel esneklik üzerindeki etkisi incelenen enstrüman çalmaya başlama yaşı erken çocukluk dönemi toplam bilişsel esneklik puanı, aile enstrüman çalabilen başka birilerinin bulunmaması ve günlük enstrüman çalma süresiyle bilişsel esneklik arasında anlamlı düzeyde bir farklılık bulunmamıştır (p> 0.05).

Studies showed that taking well disciplined musical education and playing instruments regularly make contributions to cognitive, social and emotional development of individuals. The aim of this study is comparing cognitive flexibility between the students from music department of the university who can play instruments professionally and students from other faculties who can not play instruments, and to investigate the relationship between environmental variables such as age at the beginning of playing instruments, whether or not there is an individual who is playing any instrument in the family, and the average duration of playing the instruments. Participants whose ages change between 18 and 25 were recruited from Çukurova and Mersin Universities. In total, 86 students 41 of the participants were from music department and 45 of them from other faculties participated in this study. Data were analyzed by using descriptive statistical techniques, Shapiro Wilk Normality Test, Pearson Correlation Test and independent sample t-test analysis. The results were expressed as mean, standard deviation, min-max, n and percentage. Data were analyzed by using SPSS 24.0 statistical package program. The data obtained as a result of the research showed that The Cognitive Flexibility Scale, respectively total, control and alternatives sub-dimensions scores of the conservatory students who can play the instrument (84,49; 27,12; 57,37), were significantly higher than the scores of other faculty students who did not play instruments (71.20; 19.33; 51.86). (p <0.001). In the study, the effect of cognitive flexibility on the age of starting to play the instrument, the total cognitive flexibility score of early childhood, the absence of other people who can play the instrument in the family, and the daily instrument playing time and cognitive flexibility did not differ significantly (p> 0.05).