Ceza infaz kurumunda çalışan personellerin ikincil travmatik stres düzeylerini sıkıntıya dayanma gücü, psikolojik sağlamlık ve tükenmişlik algısının yordayıcılığı

Abstract

Bu çalışma, ceza infaz kurumunda çalışan personellerin sıkıntıya dayanma gücü, psikolojik sağlamlık düzeyleri ve tükenmişlik algısının ikincil travmatik stres düzeylerini yordayıp yordamadığını araştırmayı hedeflemiştir. Ayrıca, bu çalışmada katılımcıların cinsiyeti, yaşı, gelir düzeyi, haftalık çalışma saati ve mahkumlar tarafından saldırıya uğrama durumu gibi demografik özellikleri ve ikincil travmatik stres düzeyleri arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışmanın katılımcılarını, Mersin ilinin Tarsus ilçesindeki kampüs ceza infaz kurumlarında çalışan çeşitli meslek gruplarından 390 (318 erkek ve 72 kadın) personel oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında katılımcıların ikincil travmatik stres düzeylerini belirlemek amacıyla İkincil Travmatik Stres Ölçeği, sıkıntıya dayanma gücünü belirlemek amacıyla Sıkıntıya Dayanma Ölçeği, psikolojik sağlamlığı belirlemek amacıyla Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği, katılımcıların demografik özelliklerini belirlemek için ise Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmanın verilerinin analizinde bağımsız örneklemler için t-testi, tek yönlü varyans analizi (One-way ANOVA) uygulanmıştır. Araştırmanın sürekli değişkenleri arasından Pearson korelasyon analizi, yordayıcılığı tespit etmek üzere çoklu doğrusal regresyon ve değişkenlerin yordama gücünü belirlemek amacıyla aşamalı doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Sonuç olarak; ikincil travmatik stres puanları ile yaş ve cinsiyet değişkenleri arasında anlamlı bir fark tespit edilmemiştir. Ancak, ikincil travmatik stres puanları ile algılanan gelir düzeyi ve haftalık çalışma saati değişkenleri arasında anlamlı farklılık saptanmıştır. Bu sonuçlara ek olarak, ceza infaz kurumu personellerinin ikincil travmatik stres düzeyleri ile sıkıntıya dayanma gücü ve psikolojik sağlamlık değişkenlerinin ilişkili olduğu, sıkıntıya dayanma gücü ve psikolojik sağlamlık azaldıkça; tükenmişlik algısı arttıkça ceza infaz kurumunda çalışan personellerin ikincil travmatik stres düzeylerinin arttığı bulunmuştur. Son olarak, ikincil travmatik stresi en çok yordayan değişkenlerin sıkıntıya dayanma gücü alt boyutu olan tolerans, tükenmişlik ve mahkumlar tarafından saldırıya uğrama durumu olduğu ve toplam varyansın %43'ünü açıkladığı tespit edilmiştir. Bir başka deyişle, düşük tolerans düzeyi, yüksek tükenmişlik algısı ve mahkumlar tarafından saldırıya uğrama durumu ceza infaz kurumunda çalışan personellerin ikincil travmatik stres belirtileri gösterme olasılığını arttırdığını saptanmıştır. Araştırmanın sonucunda ceza infaz kurumunda çalışan personellerin ikincil travmatik stres düzeylerini sıkıntıya dayanma gücü, psikolojik sağlamlık ve tükenmişlik algısının yordayıcılığı ortaya koyulmuştur.

In this study, it was aimed to investigate the predictive roles of distress tolerance, resilience and perception of burnout on secondary traumatic stress levels of penal institutions officers. In addition, the relationship between demographic information of participants (such as gender, age, level of income, weekly working hours and being attacked by prisoners) and secondary traumatic stress was examined. The sample composed of 390 participants (318 male and 72 female). They were different units and types of penal institutions at Tarsus. In this study, Turkish versions of Secondary Traumatic Stress Scale, Distress Tolerance Scale, Adult Resilience Measure and Demographic Information Questionnaire were administered to participants for data collection. In data analysis, t-test for independent sample and one-way ANOVA was used. Besides, Pearson Correlation Analysis was used to determine the relationship among continuous variables. Then, multiple linear regression for determining predictors and hierarchical multiple regression analysis for determining the power of predictor variable were conducted. As a result of the research; secondary traumatic stress scores do not differ in accordance with age and gender. Nevertheless, it was found that level of income and weekly working hours significantly differ in terms of secondary traumatic stress scores. Moreover, a relationship between the predictor variables and secondary traumatic stress was observed, suggesting that on lower level of distress tolerance and resilience; higher level of burnout, tending to secondary traumatic stress is more likely. Another result is that perception of burnout significantly and positively; tolerance subscale of Distress Tolerance Scale, and being attacked by prisoners significantly and negatively predicted secondary traumatic stress and 43% of variance in secondary traumatic stress can be accounted for by the linear combination of tolerance subscale of Distress Tolerance Scale, perception of burnout and being attacked by prisoners. Therefore, it can be concluded that the less tolerance, and the more severe burnout and being attacked by prisoners; the more likely the penal institution officers would be to secondary traumatic stress. The findings are revealed on predictability of correctional officers' psychological resilience, distress tolerance and perception of burnout on secondary traumatic stress.