Üniversite öğrencilerinin yalnızlık düzeyleri ile tek başına olmayı tercih etme düzeyleri arasındaki ilişki

Abstract

Yalnızlığın olumsuz sonuçlarına rağmen, tek başına olma tercihinin sonuçlarının olumlu olacağı literatürde ifade edilmektedir. Bu çalışmada bu iki kavram ele alınarak, aralarındaki ilişki incelenmiştir. Buradan yola çıkarak bu araştırmada üniversite öğrencilerinde yalnızlık ile tek başına olmayı tercih etme ilişkisi ve bu iki değişkenin düzeylerinin, cinsiyet, yaş, sınıf düzeyi ve barınma yeri düzeylerine göre değişip değişmediğinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Çukurova Üniversitesi, örneklemini Çukurova Üniversitesinde öğrenim gören 157 erkek 271 kadın olmak üzere toplam 428 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak UCLA Yalnızlık Ölçeği, Tek Başına Olmayı Tercih Etme Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre tek başına olmayı tercih etme ile yalnızlık arasında orta düzeyde pozitif yönde (r = 0,325) istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Regresyon analizi sonucuna göre tek başına olmayı tercih etme düzeyi yalnızlık düzeyindeki değişimin %10'unu açıklamaktadır. Yalnızlık düzeyinin yaş düzeyine bağlı olarak farklılaştığı bulgulanmıştır ve yaş ilerledikçe yalnızlık düzeyi azalmaktadır. Tek başına olmayı tercih etme düzeyinin yaşa göre farklılaşmadığı sonucu bulunmuştur. Yalnızlık ve tek başına olmayı tercih etme düzeyinin cinsiyet, sınıf düzeyi ve barınma yerine göre bir farklılık göstermediği sonucu elde edilmiştir. Sonuç olarak tek başına olma tercihi düzeyi arttıkça yalnızlık düzeyi de artmaktadır.

Despite the negative consequences of loneliness, it is stated in the literature that the results of the preference for solitude are positive. These two concepts were taken into consideration and their relationship was examined. In this study, it was aimed to examine the relationship between loneliness and preference for solitude among university students and whether the levels of these two variables changed according to gender, age, grade level and sheltering. The study was carried out with a total of 428 students (157 male, 271 female) studying at Çukurova University. UCLA Loneliness Scale, Preference for Solitude Scale and Personal Information Form were used as data collection tools. According to the results of the study, it was found that there was a significant relationship (r = 0,325) between loneliness and preference for solitude. According to the results of regression analysis, loneliness explains 10 % of change in the level of preference for solitude. The level of loneliness differs depending on age and the level of loneliness decreases with age. The preference for solitude did not differ according to age and the level of loneliness and preference for solitude did not differ according to gender, grade level and sheltering. As a result, the level of loneliness increases as the level of preference for solitude is increased.